หญ้าเซนต์ออกัสตีน

เป็นหญ้าพื้นเมืองของ หมู่เกาะอินเดียตะวันตก ขึ้นได้ดีในเขตร้อนชื้น ชอบดินที่มีความอุดมสมบูรณ์และมีความชื้นสูง สามารถปลูกได้ทั่ว ๆ ไป ตั้งแต่ดินทราย จนถึงดินที่มีความเค็มไม่มากนัก

ลักษณะทั่วไป

ลำต้น จะแบนและแข็ง มีทั้งลำตั้นบนดิน และลำต้นใต้ดินในการเจริญเติบโต
ใบ แบนมีสีเขียวเข้ม จนถึงสีตองอ่อน ใบกว้างเกือบเท่าหญ้ามาเลเชีย ขอบใบตรงใบยาวประมาณ 6 นิ้ว ปลายใบมนเป็นบุ๋ม มีผิวสัมผัสละเอียด แต่จะแข็งกว่าหญ้ามาเลเชียนิดหน่อย
ดอก จะมีช่อสั้น ดอกย่อยจะมีลักษณะคล้ายดอกบัว

คุณสมบัติที่เด่นคือ สามารถทนต่อความเค็มหรือไอเกลือในบริเวณชายฝั่งทะเลได้ดี สามารถปลูกได้ในที่กลางแจ้ง และที่มีร่มเงารำไรได้ เหมือนหญ้ามาเลเชีย
ไม่ทนต่อการเหยียบย่ำ แต่มีอัตราการฟื้นตัวสูง
ไม่ทนต่อความแห้งแล้ง ดังนั้นจึงต้องการความชื้นสูง ถ้าความชื้นในดินไม่เพียงพอก็จะเหี่ยวในฤดูแล้ง ถ้าไม่รดน้ำสม่ำเสมอ ขอบใบจะไหม้และจะตายได้

หญ้าเซนต์ออกัสตีนที่ปลูกใหม่ ๆ ควรระวังดังต่อไปนี้

1. ต้องรดน้ำให้ชุ่มชื้นพอเหมาะ ถ้าน้ำขังแฉะจะตายง่าย
2. ต้องหลีกเลี่ยงการเหยียบย่ำ จนกว่าหญ้าจะตั้งตัวได้
3. ให้ทำการปลูกซ่อมทันที ในบริเวณที่หญ้าตาย หรือหญ้าที่ขึ้นบาง ๆ เพราะหญ้าที่ปลูกซ่อมจะเจริญเติบโตทันกัน และประสานสนิทเป็นพื้นเดียวกัน
4. ใช้ลูกกลิ้ง กลิ้งทับสนามหลังจากหญ้าตั้งตัวได้แล้ว เพื่อให้หญ้าเกาะดินได้ดี

ประโยชน์

เหมาะสำหรับปลูกในสวนหย่อม โดยเฉพาะที่ร่มรำไร บริเวณชายคาบ้าน และบนทางเท้า ที่อยู่ในบริเวณร่มเงา ชอบดินที่มีความเป็นกรดเป็นด่างประมาณ 6.5 - 7.5 นอกจากนี้ ยังใช้ปลูกใต้ร่มเงาของต้นมะพร้าวริมทะเล

การตัดหญ้า

ควรตัดหญ้านี้ในระยะ 1 - 2 นิ้ว ตัดทุก ๆ 10 -15 วัน การตัดบ่อยครั้งจะช่วยให้หญ้าแน่นใบไม่กระด้าง และใช้เครื่องตัดแบบเดียวกับหญ้ามาเลเชีย ในฤดูฝน ควรตัดบ่อยครั้งขึ้น และควรตัดให้สั้นกว่า 1 นิ้ว จะทำให้วัชพืชแทรกขึ้นมาได้

การขยายพันธ์

ใช้ต้นขยายพันธุ์ โดยการปลูกเป็นกระจุก ส่วนการขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดไม่เหมาะสม เพราะเมล็ดไม่ค่อยสมบูรณ์ มีเปอร์เซนต์ความงอกต่ำ

ข้อดี เป็นหญ้าที่เหมาะสำหรับในที่ร่มรำไร และบริเวณดินเค็ม โดยเฉพาะตามชายฝั่งทะเลและที่ใกล้เคียง

ข้อจำกัด ไม่ทนต่อการเหยี่ยบย่ำ และมีแมลงบางชนิดชอบกัดกินใบหญ้าชนิดนี้ ยังไม่มีจำหน่ายในท้องตลาด เคยทดลองปลูกที่วิทยาลัยเกษตรกรรมบางประจำ จ.ชลบุรี

ข้อแนะนำ เหมาะสำหรับปลูกในบริเวณชายทะเล